Baby blues, tak potocznie nazywamy depresję poporodową, choć nie do końca jest to prawidłowe stwierdzenie, ponieważ baby blues jest częścią składową, która może składać się na tę jednostkę chorobową. Mówi się, że depresja poporodowa dotyczy około 10-20% kobiet po porodzie, jednak nie każda zostaje zdiagnozowana lub poprawnie zdiagnozowana. W dalszym ciągu nie jest ona traktowana z należytą starannością, a objawy widoczne są bardzo często już po samym porodzie. Kobiety myślą wtedy, że coś jest z nimi nie tak, czują się rozczarowane rzeczywistością, albo zwyczajnie nie potrafią sobie poradzić z nową sytuacją.
Jak może objawiać się depresja poporodowa? Przede wszystkim poczucie niekompetencji związane z brakiem wiedzy oraz brakiem doświadczenia w opiece nad dzieckiem. Natrętne myśli, że w jakikolwiek sposób możemy dziecku zaszkodzić lub nieumyślnie je skrzywdzić, długotrwały smutek – to tylko kilka z nich. Czynników, które mogą spowodować depresję poporodową może być wiele i mogą mieć one wpływ na kobietę już podczas okresu ciąży, jak chociażby sytuacja rodzinna, wcześniejsze poronienia, brak partnera i wiele więcej. Dlatego tak ważna jest rozmowa na temat swoich obaw, lęków, a czasem po prostu wyrażenie swoich myśli w obecności specjalisty, który nie ocenia, a ma służyć wsparciem w procesie leczenia.
W Polsce jest wiele miejsc, które wspierają kobiety, zmagające się z depresją poporodową poprzez zastosowanie psychoterapii i edukacji w tym zakresie, a także wsparcie specjalisty psychologa. Materiały dotyczące depresji poporodowej dostępne są na stronie internetowej Centrum https://www.centrumdobrejterapii.pl w zakładce Materiały dla Pacjentów. Mają one na celu psychoedukację.
Dostępna jest tutaj duża doza wiedzy dotycząca objawów depresji poporodowej, czynników ryzyka depresji oraz jakie jednostki charakteryzujemy w ramach depresji, i które kwalifikują się do leczenia szpitalnego. Pojawia się także opis Edynburskiej Skali Depresji Poporodowej, a mianowicie narzędzia, które służy do badania i mierzenia skali choroby.
Kwestia psychoedukacyjna idzie ściśle w parze z leczeniem. Specjaliści są dostępni dla swoich pacjentów zarówno stacjonarnie, jak i zdalnie.
